Geschreven door Puck Kroon

Het werk van Narges Mohammadi (°1993, ergens tussen Kabul en Teheran, AF) is geworteld in haar persoonlijke geschiedenis, gekenmerkt door ervaringen uit twee zeer verschillende culturen. Ze put uit de eindeloos rijke tussenruimte waarin ze zich begeeft. In monumentale installaties verbeeldt ze de ambiguïteit van het leven waarbij herinneringen, saamhorigheid, troost, verlies, rouw, tradities en alternatieve manieren van uitwisseling centraal staan.

Haar sculpturen, vaak gecomponeerd in series, bestaan uit onverwachte, maar herkenbare materialen: halva, beton, gum, leem en zeep. Narges werkt gedisciplineerd met grote hoeveelheden van eenzelfde materiaal waaruit ze objecten vormt, ze inkapselt, ermee bedekt of ze uithakt. De materialiteit van de ruimtelijke installaties zorgt voor een zekere licht- of juist gewichtigheid.

Als beeldhouwer van de herinnering vertaalt Narges uiteenlopende ervaringen naar eerbetonen aan bijvoorbeeld haar kinderkamer, de thuiszorg en Perzische tradities. Ze schept daarmee ruimte voor de toeschouwer om tot contemplatie, inleving, bezinning en reflectie te komen. De gelaagdheid van de intieme belevenissen uit haar leven, geeft Narges weer op visueel toegankelijke wijze, waardoor de toeschouwer deelgenoot kan worden van een (on-)bekend verhaal.