Samenvatting

The kite that never flew [De vlieger die nooit vloog] vertegenwoordigt het onmogelijke verlangen naar een verloren kindertijd in een grootschalige installatie, bestaande uit strandspeelgoed, meestal de elementen voor een leuke stranddag, ingekapseld in papier-maché. Een dagje strand is voor veel mensen het perfecte dagje uit, maar zij die op zoek zijn naar veiligheid kennen een heel andere realiteit door de risico’s die het oversteken van de oceaan met zich meebrengt. Dit werk schijnt een licht op de alledaagse realiteit van volwassenen die vanwege erbarmelijke omstandigheden geen kans hebben gekregen om kind te zijn.

Info

Een dagje strand is voor veel mensen het perfecte dagje uit. Zandkastelen bouwen, een verkwikkende duik nemen – een absolute vorm van genot. De nabijheid van de zee is rustgevend, een onuitputtelijke bron van levendigheid en inspiratie.

Zij die op zoek zijn naar veiligheid kennen een heel andere realiteit door de risico’s die het oversteken van de oceaan met zich meebrengt. Ze ondernemen een gevaarlijke, kostbare reis en gaan aan boord van opblaasbare rubberbootjes die niet bestand zijn tegen de grillen van de zee; deze vaartuigen zijn bedoeld voor korte pleziertochtjes en zijn vaak uitgerust met defecte buitenboordmotoren. Dit is hun enige overlevingskans, waardoor deze mensen hun lot in handen leggen van meedogenloze smokkelaars ondanks de gevaren van de oversteek. Hun namen, dromen, persoonlijkheden, afkomsten, liedjes en verhalen – noodgedwongen achtergelaten.

The kite that never flew [De vlieger die nooit vloog] vertegenwoordigt het onmogelijke verlangen naar een verloren kindertijd in een grootschalige installatie, bestaande uit strandspeelgoed, meestal de elementen voor een leuke stranddag, ingekapseld in papier-maché. Een materiaal dat refereert aan speelsheid en dat een inherente associatie met de kindertijd heeft, wordt gezien als een hobbymateriaal. Door gebruik te maken van een materiaal met deze reputatie, hoop ik de opvattingen rondom traditionele beeldhouwmaterialen ter discussie te stellen.

Met dit werk wilde ik een licht schijnen op de alledaagse, repetitieve en uitputtende realiteit van volwassenen die vanwege erbarmelijke omstandigheden geen kans hebben gekregen om kind te zijn. Je wordt vervroegd volwassen en geconfronteerd met een overweldigende lading verantwoordelijkheden. Er is geen tijd of ruimte voor het speelse, het zorgeloze of het luchtige.

Met dank aan

Shivani Gowda, Samriddhi Ghattak, Hana Spillerová, Romana Klementisova, Catelijne Boele, Robin Whitehouse, Katarina Head en Zela Odessa Palmer.

Adviseur licht-, en installatie: Dennis Slootweg

Papier- en boekrestaurator Papiermolen de Middelste Molen: Ted Steemers

Restaurator schilderijen (Texas, USA): Mark van Gelder

Papierrestaurator Stadsarchief Amsterdam, Docent Boek- en Papierrestauratie Uva: Cristina Duran

Papierrestaurator en wetenschapper Rijksmuseum Amsterdam, Coördinator en docent Boek- en Papierrestauratie Uva: Leila Sauvage

Internationale Academische Projecten, Londen, Verenigd Koninkrijk: Jonna Lange

Mede mogelijk gemaakt door

Stichting Stokroos

Charlotte van Pallandt Prijs

Museum Beelden aan Zee