INFO

Voor In Gratitude [Uit Dankbaarheid] heb ik de traptreden van Omstand in Arnhem – drie aan de voorkant en drie aan de achterkant – als uitgangspunt genomen. Traptreden doen me denken aan de verhuizing van tijdelijke onderkomens in een asielzoekerscentrum waar drie wankele treden tenslotte naar onze deur leidden van ons eerste blijvende huis in Nederland, met twaalf echte treden tot de voordeur. Voor die trap had ik geen idee wat ik miste. Hoe kon ik weten hoe fijn het was om die traptreden op en af te mogen rennen? Al snel verloor de trap zijn magie en werd deze onzichtbaar in het dagelijkse leven.

De kubusvormige installatie In Gratitude bestaat uit een gipsen uitsparing van een deur en een trap met drie treden in de positieve ruimte die zich ontvouwen tot twaalf treden in de negatieve ruimte.

Tijdens het aanbrengen van het crèmekleurige gips overviel een gevoel van ontroering me. In dit vertederende moment besefte ik dat ik deze traptreden wilde vereeuwigen om op die manier de toeschouwer getuige te kunnen maken van de magie die voor mij besloten lag in een trap: niet voor iedereen is een trap vanzelfsprekend, niet voor iedereen is een trap alledaags.